W przedostatnią niedzielę przed Wigilią Bożego Narodzenia, na popularną /kultową już/ Ławeczkę Literacką, zlecieli się Archaniołowie poezji z obszaru nieba nad Poznaniem. Mimo pochmurnego dnia i utrudnionej nawigacji, bez problemu zjawili się na hasło: Anioł. Odzew: Liryka Niebiańska.
Jak świat światem, temat to znany, ale w wydaniu tak gromadnym w naszym środowisku, jeszcze nie miał miejsca. Wzbudza zarówno zachwyt jak i konsternację, graniczącą z uznaniem, że komuś taki spektakl przyszedł do głowy i bez oporów sfinalizował ten projekt. Trochę przypomina mi to jasełkę, ale zabrakło innych postaci? Same tylko anioły stanowią zaledwie namiastkę znanej kolędy „Bracia patrzcie jeno”. Po takim występie wszelka „moc truchleje” ukryta w lirycznych słowach poetów ze skrzydłami na ramionach. Pomysł przedni jak niegdyś „tytoń” wdychany do płuc przez lud pracujący. A smak poezji? Trudno określić bez dymu świec i surm anielskich, lecz muszę pochwalić pomysłodawcę, że świadomie lub nie, doprowadził do uskrzydlenia – poezję wysokich lotów – jeszcze wyżej. Natomiast poezji niskich lotów: pozwolił podnieść się z kolan – dzięki cytowanym poetom, Skamandra i Młodej Polski, oraz innych klasyków. I za to pomysłodawcy chwała i zasłużone uznanie.
Na przyszły rok warto pomyśleć o jasełkach, w pełnej obsadzie z Herodem na czele. Heppeningi i Performance są jak najbardziej na miejscu.
Szymon Struga
Archanioł Poezji Zygmunt, Patron zbłąkanych poetów
Archanioł Stanisław I, patron Stolików Poetyckich
Archanioł Stanisław II, Patron Techników i Inżynierów
Archanioł Jan, Patron piszących i artystów malarzy
Gość niespodziewany zlotu
Gość niespodziewany zlotu
Foto Maria Magdalena Pocgaj