W piątek, 21 października w sali kinowej Gołanieckiego Ośrodku Kultury odbyła się promocja tomu poetyckiego Małgorzaty Osuch „Bilety czasu. Wiersze rozproszone – zebrane i nowe (2015-2022)”. Spotkanie prowadziła Monika Wegner. Słowem o książce podzieliła się jej redaktorka, korektorka i autorka wstępu Anna Andrych. Zwróciła uwagę na walory wierszy w tym tomie poetyckim a także jego oprawę plastyczną w postaci obrazów Kazimierza Jułgi, stonowanych w kolorach, klimatycznych, doskonale współpracujących i podkreślających poetycki przekaz. Przybliżyła sylwetkę poetki, jej dokonania.
W „Biletach czasu” znalazły się utwory napisane w ciągu ostatnich siedmiu lat i zamieszczone
w prasie literackiej, czasopismach, almanachach i antologiach; w ścisłym nawiązaniu do podtytułu (Wiersze rozproszone – zebrane i nowe) – taki był zamysł autorki – znalazły odpowiednią adnotację na stronach ich zamieszczenia. Sporo wierszy jeszcze niepublikowanych znalazło się także w tym tomie, który ukazał się w dziesiątą rocznicę debiutu książkowego Małgorzaty Osuch. Dwa wcześniej wydane to: „Przestrzeń myśli” (2012), „Oddech słowa” (2015).
Do kilku jej wierszy skomponowała muzykę i zaśpiewała akompaniując sobie na gitarze córka Małgorzaty Osuch – Katarzyna Osuch-Leniec. Tym samym – uświetniła poetyckie spotkanie. Interpretacja utworów sprawiła wielką przyjemność (i obudziła wzruszenie) zarówno Mamie jak i obecnym na spotkaniu. Był wśród nich Starosta Wągrowiecki Tomasz Kranc, przedstawiciele władz miasta i gminy Gołańcz oraz dyrektorzy i pracownicy placówek oświatowych w Gołańczy i z terenu powiatu wągrowieckiego a także grono przyjaciół Małgorzaty i Wojciecha (zasłużony historyk) Osuchów, także z Poznania.
Słodki poczęstunek w postaci wspaniałego tortu odnosił się także do znamiennych urodzin poetki.
Dodać należy, że wiersze czytane podczas promocji przez ich autorkę zyskały pełniejszy wymiar, nabrały większej mocy i wartości przekazu. Słowa-klucze, nieprzypadkowe, podobnie jak metafory niosły sobą szereg aspektów poza treścią…. Najchętniej słuchane i później przypominane były wiersze poetki dedykowane mężowi, pełne troski o jego zdrowie i wspólne „jutro”, również – o wielu odcieniach miłości. Uwagę słuchaczy skupiały strofy dedykowane osobom bliskim i znajomym. Mocnym akcentem pozostały w pamięci utwory, które nawiązują do tematów i spraw egzystencjalnych – dziejących się na naszych oczach.
Anna Andrych