Złoty Hipolit dla Pawła Kuszczyńskiego

             Tegoroczne wręczenie stauetek „Złotego Hipolita” warto odnotować w kronice wydarzeń Poznańskiego Oddziału ZLP, bowiem jednym z laureatów jest nasz kolega, były prezes, Paweł Kuszczyński. Uroczystość, pod patronatem honorowym Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Andrzeja Dudy, odbyła się 26 października 2019 roku w Auli Lubrańskiego UAM.

(otwórz)

Na wstępie odczytany został list gratulacyjny od sekretarza stanu z Kancelarii Prezydenta RP, Krzysztofa Szczerskiego oraz od Starosty Poznańskiego, Jana Grabkowskiego, przekazany przez przewodniczącego Rady Powiatu, Jarosława Dobrowolskiego. Głos zabrał też ks. prałat Jan Stanisławski, wyrażając słowa uznania pod adresem uhonorowanych osób.

„Złoty Hipolit” to najwyższe wyróżnienie Kapituły Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu, hołdujące idei pracy organicznej. Obok Pawła Kuszczyńskiego, otrzymało je siedem wybranych osób z kręgu kultury, sztuki, nauki i sportu, a są nimi: kompozytorka Katarzyna Gartner, aktor Jan Englert, bp Zdzisław Fortuniak, prof. Józef Garbarczyk, prof. Andrzej Korzeniowski, prof. Józef Petruk i wybitna pływaczka Teresa Zarzeczańska – Różańska. Statuetki wręczali: Prezydent Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego, dr Marian Król oraz rektor Uniwersytetu Przyrodniczego, prof. Jan Pikul.

(otwórz)

Przyznanie Złotego Hipolita wiąże się z jednoczesnym nadaniem godności „Wybitna Osobistość Pracy Organicznej”.

Z ramienia Kapituły, Dominik Górny, nasz najmłodszy, „oddziałowy” kolega, z dużym wdziękiem i swadą prowadził to uroczyste spotkanie. On też w krótkiej laudacji przedstawił każdego z laureatów. Ci z kolei, w kierowanych do Kapituły podziękowaniach, niejednokrotnie odnosili się do słów, które padły podczas prezentacji ich sylwetek. Myślę, że warto nawiązać do wypowiedzi Jana Englerta, znanego i cenionego aktora, reżysera i pedagoga, dyrektora artystycznego Teatru Narodowego w Warszawie. Otóż, skonstatował on, iż ma świadomość, że jest wiele osób, którym przez całe życie przyświeca idea pracy organicznej, w sposób naturalny nadając sens ich działaniu na rzecz innych ludzi. Nie zawsze jednak bywają zauważeni, często nie docenia się ich trudu, a tym bardziej chwali publicznie. On sam, jeśli miałby wymienić kryterium, predestynujące go do otrzymania tak zaszczytnego wyróżnienia, wskazałby na ciągłe doskonalenie własnych umiejętności, jako przykład dla młodych adeptów uczelni spod znaku Melpomeny. A więc – nie spoczęcie na laurach w „profesorskiej glorii”, ale nieustanne szlifowanie tego, w czym spełnia się jego osobiste powołanie do zawodu aktora. W podobnym odcieniu była wypowiedź artysty rzeźbiarza Józefa Petruka, który stwierdził, iż najbardziej ceni sobie rzemieślniczą dokładność w wykonywaniu dzieła.

Obydwie wypowiedzi chyba najpełniej wpisują się w „charakter” Złotego Hipolita, gdyż uwypuklają organiczny wysiłek i trud jednostki, pobudzającej do działania i motywującej grupę powierzonych jej osób, w obu tych przypadkach – studentów i przyszłych artystów.

(otwórz)

Próbując oddać klimat spotkania, nie mogę nie wspomnieć, że każdorazowo, po odczytaniu nazwiska laureata, wybrzmiewał hymn Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego, podrywający z siedzeń zgromadzonych na sali gości. Wypada też dodać, że melodię owego hymnu skomponował Dominik Górny, którego młodzieńcza werwa sprawiła, że gala „Złotych Hipolitów” przebiegała sprawnie i bez zakłóceń.

Ostatnim punktem uroczystości był krótki koncert w wykonaniu harfistki, Julii Ziembińskiej. Wykonała ona cztery utwory we własnej aranżacji, m.in. popularną kompozycję Stinga.

Pośród gości, przybyłych do Sali Lubrańskiego, nie zabrakło członków Poznańskiego Oddziału ZLP; obecny był prezes Zbigniew Gordziej, Mirosława Prywer, Barbara Tylman, Brygida Mielcarek i pisząca te słowa.

Po zakończeniu gali, wszyscy przeszli do holu, gdzie przygotowany był poczęstunek, którego clou stanowił ogromny tort.

Reasumując, tradycja idei pracy organicznej, wprowadzona w życie u początku XIX wieku przez wielkiego jej orędownika, humanistę, filozofa, przedsiębiorcę, Hipolita Cegielskiego zdaje się być ciągle żywa. Statuetka „Złoty Hipolit”, będąca jej symbolem, wręczana jest od lat dwudziestu. Do tej pory otrzymało ją ponad 130 osób.

Serdecznie gratulujemy Pawłowi Kuszczyńskiemu i życzymy, aby ta szlachetna idea przewijała się w jego działaniu i dalszej pracy twórczej, przynosząc osobistą satysfakcję i służąc dobru naszego Oddziału.

Maria Magdalena Pocgaj

Zdjęcia: Nasz Głos Poznański i Aldona Dzielicka