Dariusz Pawlicki – ur. w 1961 r. autor esejów i szkiców (pięć zbiorów:
,,Chwile Miejsca Nastroje”, ,,Zauważenia”, ,,Fragmentaria”, „Przypomnienia.12 esejów & szkiców”, „Glosariusz. 118 glos”), wierszy (kilka tomików m. in. „Haiku”, „48 wierszy”), książki dla dzieci („Bibikin w drodze do Kamienia Życia”); teksty publikował/publikuje np. w „Borussii”, „Gazecie Kulturalnej”, ,,Migotaniach”, „Pisarzach.pl”, „POEZJI dzisiaj”, ,,ReWirach”, „Twórczości”; m. in. na Uniwersytetach III Wieku wygłasza prelekcje poświęcone kulturze; absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego (Bibliotekoznawstwo i Informacja Naukowa); od 2001 r. należy do Związku Literatów Polskich;
z Suwalszczyzną i Wielkopolską związany emocjonalnie (z tą pierwszą szczególnie mocno) i rodzinnie.
Wiersze Dariusza Pawlickiego
O GRYCE
Lubię kaszę gryczaną i miód gryczany
Po pierwsze dlatego że
Smakują mi
Po drugie –
Mój dziadek uprawiał grykę
Siał ją przez wiele lat
Na jednym z łagodnych wzgórz
Jakich wiele między Pogorzelcem a Krasnem
W krainie polodowcowych głazów i jezior
Już nikt nie pamięta
Gdzie było to dziadkowe pole
Ale ja
Po wielu latach
Polubiłem kaszę gryczaną
I miód gryczany
CZAS
Przerwałem pracę w ogrodzie
I siedząc na kamieniu
Kontemplowałem otoczenie
Kiedy powróciłem do sadzenia i podlewania
Byłem już nieco
Innym człowiekiem
FRAGMENT LISTU
DO DAWNO NIEWIDZIANEJ ŻONY
Okazało się
Że przechodziłem dzisiaj obok miejsca
Gdzie pewnego wieczoru
Z dwadzieścia dwa lata temu
Moje ciekawe Ciebie palce
Kolejny raz
Zaspokajały swą ciekawość
Nie pamiętałem o tym
Ale pamiętały
Palce
***
Na jezdni
Sprasowane szczątki gołębia
Ale skrzydło uniesione przez wiatr
Przypomina czym było
CHWILA
Stado szpaków
Na tle słońca
Małe
Przesłoniło
Ogromne