Szesnastego stycznia 1867 roku zmarła Konstancja Łubieńska, sawantka wielkopolska, literatka i publicystka.
W 1831 poznała w Poznaniu Adama Mickiewicza, który w tym czasie gościł m.in. w Śmiełowie u jej siostry Antoniny Gorzeńskiej. Została jego kochanką i była gotowa dla niego porzucić męża z dziećmi oraz udać się na emigrację.
Towarzystwo kobiety obok sławnego wieszcza, kobiety, która także cieszyła się poetycką sławą w środowisku, nie może w tych okolicznościach dziwić.
Niemniej jednak Dezydery Chłapowski z Turwi tak pisał o pobycie Mickiewicza: “Kiedy się wszyscy bili, on tutaj w moim sąsiedztwie z niecną kobietą złe życie przez cztery miesiące prowadził.”
Echem romansu poety z Konstancją była postać Telimeny w „Panu Tadeuszu” oraz ślady w utworach Berwińskiego „Żeglarz” i ”Don Juan Poznański”.
Wzajemna fascynacja przerodziła się z czasem w przyjaźń, podtrzymywaną później przez trwającą 20 lat korespondencję. Obejmowała ona 29 listów.
W Wielkopolsce w roku 1863 opublikowano „Listy śp. Adama Mickiewicza do Konstancji Łubieńskiej” oraz powieść moralną Konstancji Łubieńskiej „Niedowiarek”(1892) dedykowaną poecie.
admin, na podstawie Kalendarium poznanskie LepszyPoznan.pl