Helena Gordziej /pierwsza rocznica śmierci/

                                                             (1928-2023)

List w zaświaty

do Camille Claudel

Byłaś z wiatru
gliny i kamienia
z dróg leśnych gąszczy deszczów biczowania
szalona ruchem nieokiełznanym
krzykiem łaknącym piękna
zanim ciebie zamknął w kleszczach sztuki
Paryż
a w nim Rodin – rudowłosy Hefajstos
płonący żarem pożądania
nie trzeba było wszystkiego stawiać
na szalę Mistrza
zachłanność nosił w sobie
spotęgowaną do ostrości kamienia
stałaś się bryłą w jego rękach
obróbka kosztowała drogo
ponad trzydzieści lat w zakładzie
za zamkniętymi drzwiami
Wiele z nas ma swojego Rodina
tyle że nasi Rodinowie nie znają się na sztuce kochania
Oni potrafią odkształcać nasze twarze
kaleczyć serca
ranić umysły
kraść światło wnętrz
Nie potrafię mówić do ciebie
językiem linii krzywizn ani punktów
które ujawniają duszę ludzi i rzeczy
ale zanim ptaki zimy rozdziobią moje życie
niosę radość trwania
twoich pięknych oczu
w których niegdyś brutalnie
zgaszono słońce

Helena Gordziej, laureatka Złotego Medalu „Labor Omnia Vincit” przyznawanego przez Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego, autorka z imponującym dorobkiem, „matka poetów” jak się ją określa do dziś w Poznaniu, zawsze była ciepła i serdeczna. Ikona środowiska literackiego. Jej życie i twórczość zawsze wypełniała praca. Przez 35 lat pracowała w administracji państwowej, przez 5 kadencji pełniła wzorowo funkcję sekretarza Poznańskiego Oddziału Związku Literatów Polskich. Była współorganizatorem kilkunastu edycji Międzynarodowego Listopada Poetyckiego. Przez kilka kadencji była sekretarzem Komisji Rewizyjnej Z.G ZLP w Warszawie, a w 1976 r. była współzałożycielem pierwszego w Polsce Stowarzyszenia Artystów Ochrony Środowiska, przemianowanego później na Ekologiczne Stowarzyszenie Środowisk Twórczych „Ekoart”, 

Przez długie lata wspierała ludzi niepełnosprawnych, wspomagając Fundację Pomocy Dzieciom „Zdążyć z pomocą”. Jej zaangażowanie w tę akcję zostało przedstawione w księdze pt. „Ludzie Wielkiego Umysłu, Talentu i Serca – Twórcy Wizerunku Polski”. Przyczyniła się  do wydania debiutanckich tomików wierszy przez 18 młodych poetów z kręgu Koła Mlodych i nie tylko, służąc swoją wiedzą warsztatową, Troje z debiutantów zostało członkami Związku Literatów Polskich.  Nikt w naszym gronie nie może poszczycić się takim osiągnięciem, zwłaszcza jeśli chodzi o działalność społeczną i współpracę z młodzieżą. 

Mieszkała w Poznaniu, odeszła na wieczną wartę 7 marca 2023 r. /R.I.P./

Jerzy Beniamin Zimny