Małgorzata Osuch: Pamięci Joanny Drażby

Na zdjęciu: Joanna Drażba (archiwum rodzinne)

Małgorzata Osuch

Kolorowy Motyl

Pamięci Joanny Drażby
w 25. rocznicę śmierci

skrzydłami Pegaza
zanurzonymi w paliatywnym
kałamarzu zapisała
kilka lat bezdroży

uciekała
do światła miłości
swobody życia

w objęciach śmierci
marzyła o zwyczajnych
czynnościach
po prostu wstać
ubrać się
i iść na spacer

Kolorowy Motyl
z zielonego drzewa uleciał
w kosmiczną wieczność

na gałązce jabłoni osypanej
białym kwieciem
– tej ulubionej od Stachury
układam przyrzeczenie

Twoje wiersze – „jedyne dzieci
drogie maleństwa rodzone
w bólu i radości spełnienia
kochane ucieczki w samotność...”
– nie spali ogień
nie rozwieje wiatr

pozostaną wspomnieniem
płatkiem niebanalnych słów
z naszym
naręczem błękitnej pamięci

Gołańcz, luty/ marzec 2020
______________________________________

             W Światowym Dniu Poezji, obchodzonym każdego roku 21 marca, i kiedy to w 2020 roku przypada 25. rocznica śmierci Joanny Drażby (1971-1995), młodej poetki zmagającej się w latach 90. z chorobą nowotworową, pragnę przekazać wiersz dedykowany jej pamięci.

Mieszkała w Łeknie, wiosce, leżącej nieopodal Wągrowca, była absolwentką I Liceum Ogólnokształcącego im. Powstańców Wielkopolskich w Wągrowcu (niegdysiejsze Królewskie Gimnazjum Klasyczne – tu uczęszczali Przybyszewski i Busse, a w liceum nauczycielami języka polskiego byli poeci: Jolanta Nowak-Węklarowa i Jan Kasper).

Nie zdążyła w pełni rozwinąć swoich poetyckich skrzydeł. Po jej śmierci w 1995 roku ukazał się pierwszy i jedyny tomik wierszy ” Za parawanem powiek”. 

 Jerzy Beniamin Zimny (Wiceprezes Związku Literatów Polskich Oddział w Poznaniu) jest autorem szkicu, pt. „A jednak żyję”, odnoszącego się do tomu poetyckiego Joanny Drażby „Za parawanem powiek” oraz do poetki jako człowieka.

Małgorzata Osuch

(poetka, redaktorka, b. dyrektorka gołanieckiego Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych,
Przewodnicząca Rady Powiatu Wągrowieckiego,)

oprac: admin