Poezja czasów niepokoju

 

Wincenty Różański

(fragmenty)

przestałem nakręcać zegar
niech wszystko ustanie
niech się zatrzyma słońce
niech wieczność stanie się faktem
już błyska idą deszcze
może jutro pójdą precz
tylko dusza nieustanny bohater
niepokoju
nerw napięty jak bat
by skoczyć w nicość w dal //

// a jutrzenka swobodna na popasie
więc przetrzyjmy oczy
więc otwórzmy oczy
tak jest jak jest
życie ma swój gest //

 

Anna  Zabacka

DROGOWSKAZY

Bywa tak,
że zasady wpajane przez lata,
rozpływają się nagle
jak ślady na piasku,
puste potrzeby chwil
niszczą ich trwałość
i siłę.

Bywa,
że drogowskazem
złe wzory
fałszywych przyjaciół,
żądza użycia
spychają prawość
na miejsce
ostatnie

 

Marek Kośmider

LIST GOŃCZY

Poszukuję Ojczyzny w umarłych i w Nienarodzonych
W codziennych automatach. W zawałach ustaw.
W psie na łańcuchu, za niewierną kość.
W kolejkach po idee. W sercach jak dzwon.

Nie tej z wizją kolorów. Z gramatyką
śmietników przyszłego grobu. Podpartej
Historią jak nitowaną koroną. Z prywatnymi
układami ze świętym materialnym niebem.

Ojczyzny, z plakatem twarzy chłopców
– gospodarzy.Dogadującej się ze sobą. Z
ziarenkiem do ziarenka. Z dłonią po rozum.
Uczciwizny: jak jacht w sztormie. Jak
wojak w honorowej warcie. Jak nadzieja
matki wydającej na świat ślepe dziecko

 

Ryszard Danecki

JUTRO

Linia horyzontu – rany krawędź:
stać czy iść –
nigdy się nie zabliźni,
odejściem słońca będzie krwawić…

To jest odległość jutra od dziś,
o której mówisz:
dzień bliski…

 

 

oprac: admin
zdjęcie z internetu