LISTOPADOWY JUBILEUSZ – czyli czterdzieści lat minęło

 

Przy wsparciu powyższych sponsorów i uczestnictwie ich przedstawicieli odbywał się 40. MIĘDZYNARODOWY LISTOPAD POETYCKI organizowany przez Związek Literatów Polskich Oddział w Poznaniu.

.
Już czterdziestka, do tego listopad!

Ostrzegał Wyspiański (o ironio, ustami Wielkiego Księcia Konstantego!) : „Listopad to dla Polski niebezpieczna pora …”, a jednak 40. Międzynarodowy Listopad Poetycki przebiegł planowo i spokojnie. Na mój gust zbyt spokojnie.
Wycofuję słowo przebiegł, bo choć przewidziany na czas od 6 do 9. listopada program przeszedł do przeszłości, wciąż jeszcze do realizacji pozostaje wiele imprez towarzyszących przewidzianych programem obchodów , na które zapraszamy.
Różnił się też od poprzedniego prezentującego „Wiersze bez dachu nad głową” kolorytem. Wówczas, apelując do władz o godziwy lokal, pokazywałam ich okładkę i mówiłam: Ciemność widzę, ciemność. Dziś z okien 9. piętra patrzymy na Poznań, nad którym w błękicie powiewa pióro białego obłoku. Władze usłyszały nasz głos.Dziękujemy władzom.

 

I Marii Magdalenie Pocgaj, autorce plakatu.

Jak przystało na jubileusz, w wigilię inauguracji w murach Biblioteki Uniwersyteckiej otwarta została wspomnieniowa wystawa fotografii Krystyny Koneckiej „Śladami Listopadów” , będąca obrazkową kroniką obejmująca czas od XXI MLP w 1998 roku oraz wystawa portretów wielu członków ZLP i zagranicznych gości celnie uchwyconych obiektywem Andrzeja Waltera pod baaaaardzo optymistycznym tytułem „Wszystkie drogi poetów prowadzą do Poznania”.
Wynikami swych zainteresowań, wędrówek i dociekań związanych z postacią przenikliwego i niedoścignionego znawcy natury ludzkiej podzieliła się z uczestnikami Krystyna Konecka, wskazując, że „Szekspir wciąż zaskakuje”.
Wielu obecnych z rozczarowaniem, nawet niedowierzaniem przyjęło informacje „Polacy  w  środowiskach  literackich  USA” Adama Lizakowskiego, wieloletniego obserwatora życia polonii, zamieszkałego w Stanach . Wskazywał na płytkość i mizerię jej życia literackiego oraz na brak instytucji polskiej kultury w przeciwieństwie do środowisk emigracyjnych innych narodowości.
Teresa Kaczorowska z entuzjazmem opowiedziała o swej fascynacji poezją Macieja Kazimierza Sarbiewskiego, którego odkryła dla siebie w bliskim sąsiedztwie i o swych działaniach podejmowanych w celu przywrócenia poety świadomości współczesnych Polaków.
W dniu Inauguracji nie zabrakło miłego gestu władzy i nasi członkowie zostali za swą pracę uhonorowani. I tak : Zygmunt Dekiert Odznaką Honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” przez Ministra Kultury i Ochrony Dziedzictwa Narodowego; Anna Andrych, Kalina Izabela Zioła, Jerzy Beniamin Zimny– Odznaką Honorową Za zasługi dla województwa wielkopolskiego; Stanisława Łowińska Medalem „Labor Omnia Vincit” Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego.
Gratulujemy!!!

Zgodnie z tradycją ogłoszony został wynik Konkursu na poetycką książkę roku 2017 Nagrodę główną otrzymała Lilla Latus za książkę „Lillie”.

Ponadto ( spośród 54 książek z Polski i zagranicy) Kapituła wyróżniła Kamilę Kampę za „Niepokój spadających liści”, Piotra Prokopiaka za „Cmentarne miśki rozumieją czas” oraz Andrzeja Waltera za „Ciężar właściwy”.
Powstrzymam się od dalszych informacji na ten temat, ponieważ zawierający uzasadnienie decyzji Protokół Kapituły widnieje na stronie naszego Oddziału.

Novum stanowiła pierwsza edycja Ogólnopolskiego konkursu literackiego im. Eugeniusza Paukszty na utwór prozatorski, której wyniki podczas inauguracji w obecności jego syna, Dominika ogłosił Jerzy Zimny. Spośród 35. nadesłanych tytułów, głównie opowiadań, przyznano :
Nagrodę Główną Elżbiecie Stankiewicz – Daleszyńskiej z Poznania za opowiadanie pt. „Tryby”.
3 Wyróżnienia : Barbarze Kęcińskiej-Lempce z Poznania za opowiadanie „Wizyta starszej pani” ….
Grażynie Wallefeld z Łubowa ( woj. Zachodniopomorskie), za opowiadanie „Losy ”
Barbarze Tylman z Poznania za opowiadanie „Znajda”.
Nagrody Specjalne:
Krzysztofowi Galasowi z Poznania za opowiadanie pt. „Nic gorszego” i
Piotrowi Bagińskiemu z Poznania za esej pt. „Einstein wpadł do Wisły w Nieszawie”.

Uwagi Jerzego Zimnego o nagrodzonych pracach zainteresowani znajdą na stronie pod tytułem „Powroty do przeszłości”. Tu powiem tylko, iż z radością i uznaniem przyjęłam, że o głównej nagrodzie zadecydowała forma i język, co wynikało z uzasadnienia jury.

Uczestnicy 40. MLP mieli okazję wysłuchać inauguracyjnego wystąpienia profesora Piotra Śliwińskiego, wybitnego znawcy współczesnej poezji, który swym żywym, barwnym, pełnym ekspresji językiem przykuwającym uwagę słuchaczy, kierował ją w stronę zmian stosunku młodych poetów, których nazywa „Pokoleniem Spektaklu” , do czasu (liczy się przyszłość), do idei i ideologii, której wszechobecność ich pokolenia już nie uwierała.

  

Wskazywał na potrzebę refleksji nad ontologicznym statusem wiersza, który będąc elementem rzeczywistości oddziałuje na nią budząc wrażliwość lub bunt. Przypominał, że rolą młodych jest dokonywanie zmian idei i języka poezji ; nawet za cenę rewolty.

Po tym przyjaznym obrządku w Sali Lubrańskiego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza spod smyka prowadzonego ręką Beaty Prus popłynęła muzyka , po niej do głosu doszła poezja i zaczął się MARATON POETYCKI w wykonaniu poetów uczestniczących w 40. MLP

Następnego dnia poezja rozpierzchła się po całym województwie na kartach Almanachu a w szkołach, bibliotekach rozbrzmiewała ustami jej twórców.
Czasem w parze lub dialogu z muzyką za sprawą Małgorzaty Skwarek-Gałęskiej i Ryszarda Krauze lub Aliny i Krzysztofa Galasów.
Trafiła nawet do pociągów, hal dworcowych i na pilskie targowisko dzięki szlachetnie zakręconym jej popularyzatorom, którzy kochają poezję i wciąż tam jest. Ale o tym, gdy się spełni całość, czyli w grudniu.

Myślicie, że koniec? O nie!
Bo głodny poeta to jest żywioł dziki. I dobrze wiedzą o tym gościnni Panowie dyrektor Zdzisław Makarewicz i kustosz Jan Maćkowiak. Muzeum Przyrodniczo – Łowieckiego w Uzarzewie. Poza wizualną strawą czerpaną z ekspozycji dziwnie wzmagającej apetyt (dobrze, że nie po obu stronach) zaserwowali nam solidny posiłek i przyjazną atmosferę do wymiany myśli, co wspominamy z wdzięcznością.

  Zofia Grabowska-Andrijew