W powiewie młodości
W piątkowe popołudnie 01.12 2023 roku, odbyło się trzynaste spotkanie z cyklu: ,,Słów-miarka”. Jej uczestnikami byli: inż. mechanik, Andrzej Możarowski oraz dwoje młodych poetów; Zuzanna Olbrych i Patryk Nadolny. Przybyło liczne grono miłośników tego programu oraz wielu młodych ludzi, pragnących posłuchać swoich przyjaciół, przybyli także patronujący spotkaniu, inż. Jacek Mańczak, Prezes Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników Polskich oraz poeta Paweł Kuszczyński, Prezes Związku Literatów Polskich Oddział w Poznaniu. Obecny był również Prezes Koła Seniorów SIMP, Wiesław Nowikowski i koledzy z tego Koła. Spotkanie prowadził kol. inż. poeta Stanisław Chutkowski, a część muzyczną Tomek Bateńczuk, wykonując nastrojowe i poetyckie piosenki.
Wprowadzając w temat rozmowy, prowadzący program przeczytał własny tekst poetyckiego słowa: ,,Fortuna mu sprzyja”, dedykując inż. Andrzejowi Możarowskiemu, w którym uwypuklił wiele cech charakteryzujących osobowość gościa. Kol. Andrzej, poszerzył i rozwinął swój biogram, opowiadając o pracy pedagoga na uczelni, skomentował sposób myślenia ówczesnej młodzieży, wprowadził różne spostrzeżenia z pracy w Zakładach ,,Bumar” i innych, wykonując funkcję Głównego Mechanika, wspomniał także o pracy biegłego sądowego, czy rzeczoznawcy. Wypowiadał się na temat sztucznej inteligencji, zajmując uwagę słuchaczy.
Z sentymentem opowiadał o nauczycielskim rodowodzie. Urodził się w Złotowie, całe młode i dorosłe życie spędził w Koszalinie, aby jako emeryt, wrócić do wielkopolskiego Poznania i cieszyć rodziną, żoną, dziećmi i wnukami, krążąc pomiędzy Poznaniem a Gdańskiem. Całość rozmowy przeplatały dwie piosenki w wykonaniu Tomka Bateńczuka.
Druga część spotkania dotyczyła dwojga młodych ludzi, ich poezji, pasji, także drogi, na której wydeptują swoje ślady życia. Prowadzący spotkanie odczytał własny wiersz w formie prozy ,,Trzy grosze mierzone Słów-miarką”, dedykując Zuzannie Olbrych oraz Patrykowi Nadolnemu, gościom programu.. Jest to ich opis dotychczasowego życia i poetyckiego dorobku z przesłaniem od autora.
W przemiennej z nimi rozmowie, prowadzący przedstawił krótki rys charakteryzujący Zuzannę Olbrych, jako dziewczynę, kobietę wielu talentów, przyszłą poetkę, członkinię Koła Młodych przy ZLP Oddział w Poznaniu, uczącą maturzystkę oraz miłośniczkę teatru ,,W Przejściu”, gdzie występuje w różnych aktorskich rolach. Rozmowa toczyła się w młodzieżowym stylu, sprawnie, interesująco z twórczą pasją, opowiadając o swojej poezji, o dalszych planach, o przygodzie w teatrze, dotykała również sposobu na życie i marzeniach jakie są przed nią. W każdej z dwóch części swojego wystąpienia, recytowała po trzy wiersze, wysłuchując razem z publicznością dwóch piosenek.
Rozmowa z Patrykiem Nadolnym, należała do dialogu z indywidualistą, młodym trzydziestoletnim uzdolnionym poetą, który napisał trzy tomiki wierszy i jest członkiem Koła Młodych w ZLP Oddział w Poznaniu. Jego poezję cechuje kondensacja słowa, jak mówi, okiełznuje język, aby nie rozlewać atramentu na ich rozwlekłość. Pochodzący ze Starogardu, studiował archeologię w Poznaniu i po jej ukończeniu pozostał na stałe. Młody, energiczny, oczytany pasjonat poezji amerykańskiej, rzutki w słowach, stał się interesującym rozmówcą. Pisze wiersze o różnej tematyce, ciekawi go Kosmos, przestrzeń, w której chciałby żyć i tworzyć. Jego styl pisania poezji, wybiega ponad przeciętność, wnosząc wiele współczesnych odniesień, czyniąc ją interesującą intelektualnie. W swoich dwóch częściach dał się poznać jako dobrze stąpający człowiek młodego pokolenia, z wrażliwą cechą na życie, który recytował sześć swoich wierszy, wysłuchując dwóch piosenek w wykonaniu Tomka Batenczuka.
Obydwoje, różniąc się w sposobie rozumienia życia, odbierają je lepiej aniżeli nam się wydaje. Dzięki Jerzemu Zimnemu, znanemu poecie, dokumentaliście życia literackiego i opiekunowi Koła Młodych przy ZLP Oddział w Poznaniu, miałem możliwość zaprezentowania i poznania ludzi dobrze rokujących na życie, spełniając je po swojemu. Na zakończenie programu, głos zabrali Prezesi, ZLP i SIMP, którzy w krótkich słowach odnieśli się do młodych uczestników spotkania, zachęcając do wytrwałej pracy nad swoim talentem i aktywnością w życiu na rzecz innych ludzi, potrzebujących wyciągnięcia ręki. Goście programu otrzymali dyplomy z podziękowaniem za udział oraz pięciometrowe miarki.
Wieczór, jakiego nie było w programie ,,Słów-miarka”, zaowocował spojrzeniem na różne cechy osobowe zaproszonych gości. Jakże bogaty jest człowiek z racji nie tylko wieku, ale predyspozycji, doświadczenia, zdolności twórczych, potrafiących przekazać słowem swoją wiedzę, energię, atrybut istnienia. Poznaliśmy uporządkowane życie inżyniera w dojrzałym wieku i drugie dwa, różniące się niecierpliwym wierzganiem młodego wieku, bogacące wnętrze z wrażliwym patrzeniem i odbieraniem sensu współczesnego istnienia. W nich rodzi się nowa poezja słowa, niesiona laserową smugą, spinając sufit nieba z ziemskim odciskiem ludzkiego życia. Mam wątpliwości, czy zdążymy wtrącić nasze trzy grosze, aby wejść w nurt tej poezji, gdyż odnoszę wrażenie, że zachodzi potrzeba znajomości języka i okularów.
Stanisław Chutkowski