Lech Nawrocki w krajobrazach słowno – muzycznych

                   Lech Nawrocki urodził się w Poznaniu, obecnie mieszka na wsi. Z wykształcenia zootechnik. Jest emerytowanym profesorem Politechniki Opolskiej. Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Autor lub współautor wielu oryginalnych recenzowanych artykułów naukowych i książek, kilkuset artykułów popularno-naukowych oraz innych publikacji, głównie z zakresu produkcji zwierzęcej. Z zamiłowania etolog; specjalizuje się w zakresie dobrostanu zwierząt.

Za podręcznik akademicki „Technika a dobrostan bydła” otrzymał nagrodę „Złote Pióro – Rolnicza Książka Roku 2010”, przyznane przez Krajowe Stowarzyszenie Promocji Obszarów Wiejskich.

Brał udział w wielu konferencjach naukowych w Polsce i na świecie.
Współautor dwóch patentów. Przeprowadził kilkaset szkoleń rolników w całej Polsce. Wypromował wielu inżynierów; promotor prac doktorskich. Recenzował artykuły naukowe; w ramach pracy redakcyjnej adiustował setki artykułów popularno-naukowych.

Debiutował w 1991 r. w „Gazecie Poznańskiej” i w „Przekroju”, gdzie przez wiele lat ukazywały się jego aforyzmy. Autor drobnych form literackich. Wydał:
Aforyzmy bez charyzmy (1998), Faramuszki do poduszki (1999), Fraszki (2001), Faramuszki – przygaduszki (2005), Piosenki dla dzieci – śpiewnik wraz z płytą (2008), Faramuszki ni z gruszki ni z pietruszki (2010), Wiersze na boku (2013), Moje trzy grosze (2013), Tak albo nie (2014), Świeże faramuszki (2016), Przygody świnki Ino Inki (2017), Myślałby kto (2017), Bujdobajki (2017), Psy z Psocina (2018) i O leniwcu Niespieszku i inne opowiadania (2018).
Jego aforyzmy znalazły się w Wielkiej Księdze Myśli Polskiej (2005) oraz wielu almanachach. Umieszczane są na portalach internetowych.

Jest kompozytorem (głównie muzyki jazzowej); pisze też muzykę do tekstów poetyckich i kabaretowych (ponad 200 piosenek), które wykonywane są na koncertach oraz w przedstawieniach przez zawodowych aktorów i muzyków. Jego utwory wykorzystują także szkoły muzyczne – grają je dzieci i młodzież. Wydał siedem zeszytów nutowych na fortepian oraz kilka płyt z udziałem wybitnych muzyków polskich, takich m.in. jak: Piotr Kałużny, Krzysztof Przybyłowicz, Zbigniew Wrombel, Jarosław Wachowiak, Adam Bałdych, Jacek Skowroński, Marcin Chenczke, Barbara Szelągiewicz, Przemysław Śledź czy Robert Hauptman.

(otwórz)

.

Lech Nawrocki (pierwszy z lewej) w zespole ALIQUOT

 Okładka płyty Piórkiem w okno

Słowa: Anna Landzwójczak, muzyka: Lech Nawrocki

Link do piosenki:

https://www.youtube.com/watch?v=6uhc9NbemYk

Kierownik artystyczny zespołów muzycznych:
INTEGRANCI, w którym gra na gitarze basowej i pisze muzykę do tekstów Andrzeja Łowickiego,
ALIQUOT – gra na instrumentach klawiszowych; zespół wykonuje wyłącznie jego piosenki autorskie.
Zespół ALIQUOT otrzymał nagrodę w dziedzinie kultury UMiG Dolsk „RÓŻE DOLSKA” jako muzyczne odkrycie roku 2019. Lech Nawrocki jest także laureatem nagród: „WŁADYSŁAW – Twórca Kultury” oraz statuetki „Na Krechę”.

Od 2009 r. członek Zrzeszenia Dziennikarzy Polskich Oddział w Poznaniu.
Od 2011 r. członek Związku Literatów Polskich Oddział w Poznaniu.
Redaktor naczelny kwartalników: KRAJOBRAZY KULTURY oraz BYDŁO MIĘSNE.

(otwórz)

Z okładki płyty Lecha Nawrockiego Jazz w stokrotkach

)                 

 

Aforyzmy

• Jedyny niebezpieczny hazard, jaki uprawiam, to stawianie tylko na siebie.

• Nic w przyrodzie nie ginie – poza nią samą.

• Dlaczego tak często zwierzę wychodzi z człowieka? Pewnie nie może z nim już dłużej wytrzymać.

• Dziwne, jak często ostry język idzie w parze z tępym umysłem.

• Paradoks – w pustej głowie trudno coś ustawić.

• Ciasnota umysłowa nie uwiera.

• Miał zawsze czyste ręce. Kopał.

• Szmata jest sobą.

• Każde kłamstwo ma kompleks prawdy.

• Gniew – to może i zły doradca, ale za to niezastąpiony wykonawca.

• Żelazne zasady też rdzewieją.

• Nie wystarczy istnieć – trzeba zaistnieć.

• Milcz tak, aby było cię słychać.

• Motyl – listonosz kwiatów.

• Harfa – fortepian naturysta.

• Korkociąg – spirala alkoholizmu.

• Nie walczmy o wolność, a lepiej od razu o rodzaj i stopień zależności.

• Stał na świeczniku i wciskał ciemnotę.

• Niejeden twierdzi, że okrzepł, a tymczasem po prostu zwapniał.

• Nisko upadł, kiedy zaczął nosić się z wysoka.

• Są aniołowie mający szatańskie pomysły, są szatani mający anielską cierpliwość.

• Nic tak nie rozgrzewa, jak mrożące krew w żyłach opowieści.

• Droga miłości jest śliska i wyboista – dlatego zakochani trzymają się zawsze za ręce.

• Mężczyzna ma wiele wad, ale nie aż tyle, żeby go resocjalizować małżeństwem.

• Związek małżeński ma ludzi wiązać, a nie pętać.

• Bić się z własnymi myślami? Wojna domowa!

• Kto lubi opowieści z myszką? Koty!

• Dziewczyna z klasą? Nauczycielka.

• Śmiech to zdrowie – a śmiech zaraźliwy?

• Na początku był chaos – teraz mamy chaotyczność.

• Srebro – złoto, które osiwiało.

• Zapasy najczęściej gromadzą się za pasem.

• Jasnowidz najczęściej widzi ciemno.

• Lepsze przemilczenia niż niedomówienia.

• Samotność jest wtedy, kiedy nikt cię nie rozumie.

• Chwycił raz za pióro – myślał, że wieczne.

• W ogniu pytań można spalić odpowiedzi.

• Im mniej rozumiem, tym bardziej staram się być wyrozumiały.

• Jestem silny, bo mam słabość do życia.

• Mówię coraz mniej, bo chcę słyszeć coraz więcej.

 

Bez powrotu                                         Słowa i muzyka: Lech Nawrocki

Gdy miłość odejdzie, nie pojawi się więcej
Nie wróci jak ptaki znów na wiosnę
Nie wzejdzie jak słońce niezrażone nocą
Odejdzie na zawsze w bezludny mrok

Refren:
Powlecze tylko za sobą
Niknący cień pragnień
Zostawi tylko po sobie
Gorzki smak wspomnień
Przeszłość zamieni
W przebrzmiałe chwile
Na dnie serca zakopie
Gorycz i żal

Gdy miłość odchodzi, nie odwraca się za siebie
Lepiej dać jej spokój i przeboleć
Bo ona nie wróci, lecz może przyjść inna
Nowa, czysta, ufna i bezbronna

Refren:

Przyniesie kojący
Blask zapomnienia
Cała sobą obieca
Słodki smak nadziei
Rozpali na nowo
Wszystkie marzenia
Roznieci z iskierki
Niegasnący żar

 

oprac.: admin

zdjęcia i plakaty:  własność – Lech Nawrocki