Wstęp
Praca z dziećmi i młodzieżą w teatrze jest niesamowitą przygodą, choć wymagającą. Młodym ludziom początkowo oferuję warsztaty, aby przygotować ich ciało oraz wnętrze na trudne zadania sceniczne. To zmniejsza poziom stresu, uwalnia emocje, rozluźnia aparat mowy, potęguje mimikę, zrzuca pęta, którymi młody człowiek ogranicza swój ruch na scenie, a przede wszystkim buduje grupę. Śmiem twierdzić po wieloletnim doświadczeniu, że tworzenie zwartych, wspierających się i twórczych grup było największym wyzwaniem podczas mojej pracy z młodymi ludźmi w teatrze.
Nie z wszystkich przecież wyrosną aktorzy, ale wszyscy mogą zyskać pewność siebie, poczuć się wyjątkowo, wyzbyć się kompleksów, nauczyć się dobrej autoprezentacji i zdobyć kompetencje społeczne potrzebne w życiu. To niewątpliwie szkoła talentów, ale i życia.
Teatr to miejsce absolutnie magiczne, razem z młodymi ludźmi przeszliśmy przez tyle światów, emocji, wzruszeń. Postanowiłam zebrać efekty naszej pracy w tej książce, by inni mogli przebyć podobną drogę i cieszyć się z bycia razem w twórczych zorientowanych pozytywnie grypach i mieć wspaniałą przygodę na scenie. Dzielę się naszym doświadczeniem, wierząc, że ubogaci innym grupom ich pracę i da możliwość stworzenia na bazie moich scenariuszy coś nowego, co będzie ich własną wypowiedzią sceniczną. Wierzę, że te scenariusze mogą dać inspirację innym grupom i ułatwić poszukiwania, w którą stronę pójść ze swoją wypowiedzią sceniczną i co zaproponować nowym, chętnym do pracy i działań teatralnych grupom.
Może się okazać, że droga, którą przeszliśmy w Teatrze W Przejściu przez te 25 lat doprowadzi do odkrycia przez następne pokolenia tematów wciąż aktualnych i niezbadanych do końca. Może to, co my przeżywaliśmy w Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 4 w Poznaniu czy wcześniej w szkole w Lusowie, czy w Gimnazjum na os. Tysiąclecia jest doświadczeniem istotnym dla innych szkół i grup w Domach Kultury, które szukają tematów i inspiracji. Wtedy powiem, że dzielenie się ubogaca i daje poczucie satysfakcji oraz wdzięczności za pochylenie się nad naszą długoletnią pracą i trudem.
Dziękuję wszystkim moim aktorom, bez których nie byłoby tej iskry, która rozniecała wyobraźnię, tej radości z tworzenia i tej wdzięczności za bycie ze sobą. Dziękuję, że przez pewien odcinek drogi szliśmy razem i mogliśmy czerpać z siebie nawzajem i że ta droga sprawiała nam nieziemską frajdę i gdziekolwiek Was doprowadziła wierzę, że jest Wam tam miękko, ciepło i wygodnie…
Dziękuję spotykanym na tej drodze Dobrym Ludziom, którzy we mnie wierzyli, pomagali i wspierali. Przeze mnie daliście tyle dobrych chwil młodym ludziom, których mi powierzono i których teatr w jakiś sposób uformował. To dzięki Wam można powiedzieć, że teatr w naszym życiu odegrał świetną rolę, a oklaski zbudowały w nas poczucie sensu, radości i satysfakcji tak potrzebnej w życiu.
Dziękuję mojej Rodzinie, która jest dla mnie cudownym antraktem po odegraniu scen i zawsze bije brawo. Niech ta książka będzie nieustającym aplauzem dla wszystkich, którzy się do niej przyczynili.
Hanna Szeląg
Hanna Szeląg, Gdzie jest Elsa? Biblioteka ReWirów, Poznań 2023, str. 140