Jolanta Karasińska – nowa członkini poznańskiego oddziału ZLP

Jolanta Karasińska.jest autorką utworów dla dzieci i dorosłych. Tworzy teksty sceniczne, scenariusze zarówno kabaretowe jak i bajkowe. Zadebiutowała w roku 2010 publikując książkę dla dzieci: „Jak kropelki”. Później ukazały się jeszcze: „Witaj łąko” (2012), „Tęczowe nutki” (2014).

Wydała tomiki poetyckie: ”Skrawek nieba”(2011) oraz „Jeszcze wczoraj tańczyłam z gwiazdami”(2013). Natomiast „Drzwi do lasu . . .”  to wspomnienie napisane prozą o Janie Antonim Kanderze.
Jej wiersze zamieszczono w publikacjach zbiorowych, m.in.:.„Poetycki portret miasta i jego mieszkańców” (2017), a także w antologii wydanej przez ZLP Oddział w Gorzowie Wielkopolskim. Publikowała również w czasopiśmie literackim „Pegaz Lubuski”, wydawanym przez ZLP w Gorzowie Wlkp., a także w „Echu Barlinka” – miesięczniku regionalnym, którego wydawcą jest Towarzystwo Miłośników Barlinka.

Od 2013 roku organizuje Czytania Rocznicowe, spotkania, w których również bierze udział, w Barlinku, Przelewicach, Gorzowie Wlkp. – w bibliotekach, galeriach, Muzeum Regionalnym w Barlinku, a także np. na statku podczas poetyckiego rejsu po jeziorze barlineckim w 2017 roku.

Od 2015 roku włączyła się w ogólnopolską akcję „anty- Walentynki na Krechę” organizowaną przez poznańską Grupę Literyczną Na Krechę.
Jest członkiem zespołu redakcyjnego „Echo BARLINKA”, miesięcznika kulturalnego, w którym oprócz pisania artykułów i propagowania poezji czuwa nad szatą graficzną czasopisma.

Laureatka konkursu poetyckiego organizowanego z okazji Jubileuszu 100. lecia Gęsiarki Barlineckiej , XI Przeglądu Twórczości Regionalnej” Mnie Ta Ziemia Od Innych Droższa” (2012) oraz konkursu literackiego „O Łabędzie pióro” (2013).

Współpracuje z młodzieżą, między innymi z Teatrem Poezji „WIATRAK”, Mała Plantacja Wyobraźni. Prowadzi warsztaty i spotkania poetyckie w szkołach, domach kultury, bibliotekach w Barlinku, Baniach, Szczecinie, Gorzowie Wlkp., Śliwiczkach, Tucholi, Czersku, Darłowie. W 2018 roku kolejny raz uczestniczyła w Ogólnopolskim Festiwalu im. Kazimierza Furmana. Należy do Grupy Malarskiej „W Kręgu Sztuki”. Społecznie wspiera Stowarzyszenie Opiekuńczo – Wychowawcze „Mój Dom”.

z każdym dotykiem

wzbijam się do góry
i zawieszam oddech
rozdygotana
jak płomień świecy

pomiędzy cudem
a scaleniem piękna
cieniem na ścianach
rysuję obrazy
w innym wymiarze jutra

trzymaj mnie mocno
za rękę
nie lubię pożegnań

 

Bywają takie miejsca godziny

nie pamiętasz przerwanej rozmowy
ostatniej nocy zatrzymał się czas
zerwany sen plecie bezładnie wzory firanek
ciężki oddech rzeźbi bruzdy w obolałej głowie
ściśnięte palce uporczywie resetują komórkę
nalana do połowy szklanka wody
nie ugasi pragnienia życia
„abonent czasowo niedostępny”

 

Panna Mucha

Mucha siada i powiada:
– Och! Za dużo co dzień zjadam!

Gdzie przysiądę, to próbuję.
Znów przytyłam, źle się czuję!

Uroczyście więc przyrzekam,
że nie będę spijać mleka

i nie ruszę nic słodkiego –
dżemu, soku wiśniowego,

nie chcę masła i parówki!
Znajdę w mig jakieś wymówki.

W gości nie pójdę proszona
swoje łakomstwo pokonam!

Już się od dzisiaj poprawię.
Zamieszkam w zielonej trawie.

Będę tylko tam jadała,
bo ja jestem mucha mała.

I brzęczałaby bez końca,
lecz poczuła się zbyt śpiąca.

Przypadkiem zasnęła na stole
w tłuściutkim, smacznym rosole.

(„Witaj łąko”)

Opracowanie: admin
Zdjęcie: Andrzej Haegenbarth