Osiemnaście lat temu, 23 sierpnia 2004 roku w Poznaniu zmarła Łucja Danielewska – poetka, pisarka, tłumaczka. Wydała kilka zbiorów poezji, m.in. “Krótki cień południa”, “Rajskie podwórko”, “Prośba o ciszę”, liczne przekłady poezji europejskiej, antologie przekładów z języka bułgarskiego, chorwackiego, serbskiego i węgierskiego.
Łucja Danielewska nazywana była „damą poezji Poznania”. Była przede wszystkim poetką, pierwszy wiersz napisała w wieku 10 lat, a zadebiutowała na łamach Gazety Poznańskiej w 1954 r. wierszami: W oczekiwaniu i Barwa miodu. Już w debiucie prasowym zakreśliła ramy dla swojej sztuki słowa. W jednym z wywiadów mówiła: Poezja powinna odtwarzać piękno i strukturę świata, powinna naśladować dzieło stworzenia, ale tez nie przechodzić obojętnie wobec stale rozgrywającej się tragedii. Jej juwenilia docenił Leopold Staff, ale część krytyków zarzuciła młodej debiutantce sentymentalizm i zbytnią czułostkowość. Pierwszą własną książkę przyniósł jej dopiero rok 1972.
Pracowała jako bibliotekarka, poświęcała się życiu rodzinnemu, działalności kulturalnej i literackiej. W latach 1972-1988 prowadziła spotkania z pisarzami i aktorami w Kawiarni Literackiej w Poznaniu przy Starym Rynku.
W latach 1971-1983 była lektorką ociemniałej poetki Kazimiery Iłłakowiczówny. Wyrazem hołdu pamięci dla niej jest książka Portrety godzin, poświęcona ostatnim latom życia Iłły. Po śmierci poetki w jej skromnym mieszkaniu powstało muzeum, którego kustoszem przez wiele lat była właśnie Łucja Danielewska.
Była laureatką licznych nagród literackich. Jej twórczość docenił między innymi Zbigniew Herbert, wyznając w liście do niej: „Książkę pani przeczytałem nie jeden raz i często do niej wracam. Lektura była dla mnie nauką, że jest możliwa poezja intymna i świetna zarazem”.
Dama poezji Poznania, którą Andrzej Babiński wymieniał obok Kazimiery Iłłakowiczówny i Ewy Najwer, a chorwacka poetka Vesna Parun obok Wisławy Szymborskiej stworzyła obraz literatki niezwykle płodnej i mającej imponujący dorobek, aktywnie uczestniczącej w życiu literackim, naukowym i kulturalnym kraju.
Dla upamiętnienia jej dorobku powołano w Poznaniu Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Łucji Danielewskiej. Rozstrzygnięcie konkursu i uroczyste wręczenie nagród odbywało się 13 grudnia, w dniu imienin Łucji.
Na podstawie: Wielkopolski Słownik Pisarek, http://pisarki.wikia.com,
opracowani: Dominika Wysocka Kalendarium Poznańskie lepszyPOZNAN.pl
Również 18 lat temu, 16 sierpnia 2004 roku po długiej chorobie zmarł Tomasz Agatowski – poznański poeta, prozaik, krytyk literacki, felietonista i reportażysta. Miał 54 lata. Urodził się w 1949 r. w Inowrocławiu. Publikował w prasie wojskowej, tygodniku ,,Wprost” i ,,Dzienniku Poznańskim”. Jego poetyckim debiutem był tomik ,,Są nieba większe”. Potem prowadził swą kawiarnię literacką ,,Finezja twórczości”. Autor wielu tomików poezji m.in. „Są nieba większe”, „Światło Nemesis”, „Białe modlitwy”, „Jeśli wytrwasz”, „Jaki byłby ogień”, esejów, ponad 2 tys. artykułów prasowych, zbioru aforyzmów „Stajnia Tomasza”. Ukończył Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. zbioru aforyzmów „Stajnia Tomasza”. W poznańskich liceach prowadził warsztaty poetyckie, które nazywał „Spotkaniami z Tomaszem”.
Anna Andrych